Yalnızlıktan Sıkılmak ama İnsanları da Sevmemek
misantropist işi. şöyle oluyor: yeter yalnız yaşadığım, kibri bırakmalı ve insanlarla kaynaşmalıyım. gezmeli, tozmalı, sık sık iletişime geçmeliyim.
...kaynaşmaya çalışma aşamalarından sonra ise şöyle: yahu bu adamı/kadını nasıl hayatımdan tamamen çıkarırım. üstelik kendimle ilgili de bir sürü şey anlattım. tüm bunları konuşurken aklım neredeydi?! senin neyine gerek böyle işler?!
sonra tekrar yalnızlık; bir şeyler okumak etmek; yeniden duyguların kabarması; yine kederden insanın içinin şişmesi. 99 francs filminde şöyle geçiyor: "belki de dünyayı kurtaracak olan sırrı kendine açıklıyordu: "can sıkıntısını kabullenmek." spring, summer, fall, winter... and spring gibi...
__________________ kar havası gibisin dışarda, içimde elmanın dişlenişi. |