| Cevap: İtiraf ediyorum. Çok ama çok korkuyorum!
Çok sağolun arkadaşlar. Mesajlarınızı okurken çok duygulandım.
Gökten yanlışlıkla bir melek düşmüş olsa, o melek kız arkadaşım derdim. O kadar iyi niyetli, o kadar altın kalpli bir insan...
Öyle bir dünyada yaşıyoruz ki, Allah meleğime bile acı çekmesini esirgemiyor. Hep bir acı, hep bir hüzün içinde bu zamana kadar gelmiş.
Aramızda anne babası ayrılmış insanlar vardır belki... En iyi onlar anlayacaktır. Daha çocukluğunda anne babası ayrılmış. Nenesine anne, dedesine baba diyerek büyüdü. Aklı ermeye başladığında birden anne ve baba ortaya çıkıyor. Ebeveyn karmaşası yaşamış. Bu sebeple çok ağır psikolojik travmalar yaşadı. Bu travmaların etkisini halen görüyoruz. Geçen yıl nenesini kaybetmesi onun için çok büyük travma oldu. Her şeyin üst üste gelmesi, tekrar krizler ve kısa süreli hafıza kaybı yaşamasına sebep oluyordu. Bütün bunlar yetmiyormuş gibi birde bu hastalık çıktı.
Allah sevdiği kuluna çile verirmiş. Ama gerçekten bazen çok ağır geliyor. Dayanması, ayakta kalması çok zor. Her şeye rağmen umut etmeye çalışıyoruz. Yaşayacağımız güzel günlerin hayaliyle onu ayakta tutmaya çalışıyorum. Son nefesime kadar onun için yaşayacağım.
Neyse ben yine kendimi kaybettim. Sizleri de derdimizle üzdüysek kusura bakmayın arkadaşlar. Sizleri birebir tanımasam da mesajlarınızla ne kadar mutlu ettiğinizi anlatamam. Tekrar teşekkür ederim. Allah hepinizden razı olsun.
__________________
Deniz ol dalgan olayım, sahil ol kumun olayım
Martına kanat olayım, tüyümü Maviye boya
Adın Mavi, Gözlerin Mavi, Aşkın Mavi |