Çevrimdışı

Merhaba Günlük, Bugün de sana koştum acılarımı kucaklayarak. Senden başka anlayanım, dert ortağım, can dostum yok ki? Ama merak etme bu son yazışım olacak, bir daha rahatsız etmeyeceğim seni. Evet yine ondan bahsedeceğim. Sevdiğim, yandığım, uğruna ömrümü adadığım Aşkımdan. O gitti can dostum; yüreğimi yangın yerine çevirip beni darmadağın ederek, canımdan can kopararak gitti. Biliyordum bir gün gideceğini, avuçlarımda tuttuğum sevda kuşumun bir gün başka bir yüreğe kanat çırpacağını biliyordum. Taa en başından hazırlamıştım kendimi güya bu sona. Çok sevmeyecek, çok bağlanmayacak, O gittiğinde de yıkılmayacaktım. Ama olmadı.. Yine hüzün damlıyor yüreğime, gözyaşlarımın akmasını engellemek için dudaklarımı ısırıyorum kanatırcasına, boğazımda bir yumruk, ne nefes alabiliyorum ne de yutkunabiliyorum. Teselli bulmak istiyorum seninle dertleşerek ama hiç bir şey avutmuyor bu gece beni. Kahretsin!! Ne çok sevmişim meğer, ne çok alışmışım ona. Daha önce, Onsuz hiç yaşamamışım gibi, Ondan sonra nasıl yaşanır hiç bilmiyorum ki . Yüreğim deli isyanlarda bu gece.Tüm yaşanmış sevdalara dargınım artık. Canım, Balım, Aşkım dediğim; sevmeye kıyamadığım, yüzüne bakmaya, ellerini tutmaya, saçlarını okşamaya doyamadığım yarim yanımda değil artık. Söylesene can dostum, geçer mi bu kış kıyamet, gelir mi tekrar gülümseten bahar? O' nun olmadığı bir sabaha uyanır mıyım yeniden? Sevebilir miyim bir başkasını böylesine bir aşkla? Elbette sevemem, kimseyi koyamam ki O'nun yerine..O, benim son aşkım, son özlemim, son sevdam, son nefesim. Ve bu gece benim senden son gidişim. Bu gece tüm umutlarımı, tüm hayallerimi, tüm beklentilerimi şiirlerimle birlikte gömüp gidiyorum. Üzülme yalnız değilim, yüreğimde sevdiğim insan ve onunla yaşanmış güzel anılarım kaldı.. Vede bir avuç gözyaşı geçmişin yaralarını anımsatan .Savaşım seninle değil benim .Hiç olmadığı kadar sakinim bu gece. Üzerimde bir yorgunluk sanki son nefesim kalmış gibi hissediyorum. Son bir çırpınış hayatla. Belkide kaderimle son hesaplaşmam . Ey benim suskunluklarımın dostu! Ey benim dert ortağım günlüğüm! Son bir şiir yazmak gerekmez mi bunca yaşanmışlara öznesinde aşk kokan ; yavaş yavaş anlatan sırılsıklam bakışları? Yürek kanatan bekleyişlerin yaşandığı deli sevda yellerini harf harf tarihe gömmek gerekmez mi sence de? Suskun bekleyişlerim satır başı olsun bu şiir ; için için ağladığım gecelerim mısraları doldursun. Ey benim derdimi yazdığım kederimi paylaştığım beni benden daha iyi anlayan günlüğüm, neresine yazayım söyle vefasız sevgiliyi ,hangi harf kabul eder bu gidişi? En acıtan ne biliyormusun can dostum?, Yıllarca uğruna şiirler yazdığım balıma, bu son şiirde yer bulamamak tek harf bile emek hırsızlığı olmaz mı sencede ? ,Belkide son noktayı ona ayırmalıyım ,son bakış gibi anlamsız ama her şeyi bitiren o son vurgun ona ait olsun .Bu son dem olsun yüreğimden akan ona ait ve bu son vedam olsun sana da. İstemezdim yüreğimdeki son çileyide sana akıtmak ama bilirsin senden başka kimim var ki benim , kim paylaşır bu kadar kederi ,bu çileyi. Ey yeri göğü yaratan ALLAH' ım(cc) şu dünyada ne acılar varmış meğerse.Ne canlar yanarmışta kimsenin haberi olmazmış.Şimdi anladım dünyanın neden durmaksızın döndüğünü .Yavaş yavaş çürütmek için değilmi ömrümüzü...?


.★ Tanem ★.

__________________