| Yağmuru Sulayanlar
Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.
Kehribar’ın kızı Ece yazsaydı bu romanı, başlarken zordu derdi bu yaşananları anlatırken çok zor. Yurdanur yazsaydı kader derdi ilk cümlesinde, ‘yaşanacakların önüne kimse geçemez!’. Kehribar onca hatayı nasıl yaptığını sorgulayarak başlardı. Şermin ve diğerleri kurulan tuzağa nasıl düştüklerini irdelerdi kaleme sarılarken. Yurdanur’un hiçbir şeyden habersiz gök gözlü çocukları yoğun bakım kapısında nöbet tutarken Vahit’in yüreğine yazılıyordu baştan sona tekrar tekrar gerçekler. Her şey çocuklar içindi; Bilselerdi gizli fedakarlığı ve yazarı olsalardı yaşananların, “Kendisi için yaşamayan tek insan annedir.” diyeceklerdi “Yeryüzünün en güzide annesi bizim annemiz.”
Hiçbirinin aklından geçmedi bu hazin olayı kaleme almak. Hepsini tanıyan ben de toplumsal bir yükümlülüğü omuzlarıma vermesine rağmen bu kadar gözyaşı dökeceğimi bilsem elimi sürmezdim.
*****
“İnsan insan içindi ve insan insanın limanıydı. İnsan güvendiği insanı mı severdi yoksa güvenince mi severdi...”
Hamur Tipi : 2. Hamur
Baskı Sayısı : 1. Basım
Sayfa Sayısı : 176
Ebat : 13,5 x 19,5
İlk Baskı Yılı : 2018
__________________
Eğer "dokuz" CanLı oLsaydın biLe En fazLa "sekiz" kez kaçabiLirdin öLümden..
BiLki "yedi" düveLe suLtan oLsan dahi Yerin "aLtı" mekan oLacak sana
En fazLa "beş" metre kumaş götürebileceksin Kapatacaksın "dört" açsanda gözünü..
Bu dünya "üç" günLük dünya , AzraiLin yanında "iki" kat oLup yaLvarsanda nafiLe
ELbet "bir" gün öLeceksin İşte o gün herşey "sıfır"dan başLayacak..! |