| Kıyamet Çiçeği
Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.
Zamanın bile iyileştiremediği yaralar var taa eskilerden kalan. Tüketilmeyi bekleyen bir ömür gibi yalın ve zor... Kiminin ki sandık sarısı, kiminin ki çocukluktan beri gönül yarası. Kiminin ki de kadir kıymet bilmez sev dası, kiminin ki kömür tutmuş zihniyet zorbası... Böyle uzayıp gider... Sanırım bu gecenin de bir yarası var. Gökyüzü bürünmüşken karanlığa ağlamaklı bütün şehir… Evimin çatısına düşen damlalardan anlıyorum bunu. Kirpiklerim ağırlaşıyor, ışıklar kapanıyor, hiçbir yara başka bir yarayı sarmıyor. Hani her kadın, erkeğinin Kıyamet Çiçeği’ydi. Ve her aşk kırmızıdan çalınmış bir şiirdi. Masal ne vakit bitti? Kaybolmak istiyorum çoğu zaman ve uzaklaşmak her şeyden. Yaşanılan onca acının ardından, masalımızın tekrar yazılamayacağını bildiğim halde seni yazıyorum yine de. Lisedeki öğretmenden duyduğum bir şiir gi bi. Her ayrılık biraz esmere çalar, değil mi?
__________________
Eğer "dokuz" CanLı oLsaydın biLe En fazLa "sekiz" kez kaçabiLirdin öLümden..
BiLki "yedi" düveLe suLtan oLsan dahi Yerin "aLtı" mekan oLacak sana
En fazLa "beş" metre kumaş götürebileceksin Kapatacaksın "dört" açsanda gözünü..
Bu dünya "üç" günLük dünya , AzraiLin yanında "iki" kat oLup yaLvarsanda nafiLe
ELbet "bir" gün öLeceksin İşte o gün herşey "sıfır"dan başLayacak..! |