yalnız başıma yolculuğa başladım, karanlığın karanlığına gidiyorum bir sebeple.. bazen duruyorum, şehirden şehire seyahat ediyorum yüzlerden geçiyorum bilmediğim.. bir kuş gibi bazen, tekrar tekrar konuyor ve tekrar tekrar veda ediyorum, günün her saatinde hikayem yeniden başlıyor.. ben doğduğum günden beri yalnız başımayım, yalnız.. o gözler benimkinde kalana dek karanlıkta dolaşacağım, özgürlüğümü unutturacak bir tatlılık için bekliyorum.. kalpler tekrar tekrar kırılabilir ve yeni dikenler için tekrar yer açabilir. üzüntülerimle beraber gözyaşlarımı da gömdüm ben, gülümsemeler senin adınla başlayacak.. artık şarkı söylemiyorum.. yalnız doğduğum günden beri, gölgemle yalnız başıma hâlâ gidiyorum, ama nereye gittiğimi bilmiyorum...