Çevrimdışı

Elle tutulup, gözle görülemeyen ama içimde kocaman bir kütle oluşturan kırgınlıklarım var. Bir migren gibi beynimin içinde dolaşıyor. Bir gösterinin son perdesi gibi ışıklar teker teker sönerken yorganı biraz daha çekiyorum üstüme. Bir yağmur damlası, parfüm görevi üstlenip muazzam bir kokuyla toprağa karışıyor damla damla. Sonra güneş, sonra bir kadın, gökkuşağı gibi. Koşarak evden çıkıyorum çıplak ayak. Kadının ellerinden tutuyorum. "gidelim" diyorum. "n'olur?" "kayıp mı oldun?" diyor. Hayır, kaybolmadım. Sadece yolum nerde onu bilmiyorum. Velhasıl ben "gökkuşağı" diyorum, "yağmur" diyorum. Kadın bana "kir" diyor, "çamur" diyor. Tiz bir bebek ağlamasına dönüşüyor hayatım. Tutmayan bir filme girip ağlamaya başlıyorum. Bir gösterinin son perdesi gibi ışıklar teker teker sönüyor. Sonrası karanlık. Ayaklarım çıplak, hala.
Hava güzel, ama içimiz hep biraz yağmurlu

-Yalancı Keçiboynuzu ♡

__________________