Bir Yigit'imiz var tam yigit!
Gorseniz boylu poslu cusseli haline baksaniz tam bir cocuk.
Genelde oyun sonunda kaybederse sinirlenir soylenir sikayetlenir bir de rahat birakmaz rakiplerini takilir peslerine kazanirsa da kalkar dolasir gule oynaya havasini atar sinifa!
Bugun oyun basinda hatirlattim yine "kazanmakta var kaybetmekte"diye...
Hocam dedi bu 67.124'uncu duyusum!
Guldum
benden mi dedim?
Ses yok! (Salliyor tabi aklinca takiliyor sayili tek tuk soylemisimdir)
Gulumsuyor susuyor, cevap vermek istemiyor...
Ben de ona bir rakip bularak oyununda bol sans diledim, gozlemledim.
Sonuca baktim ve sonuc yine ayni.
Kaybetti!
Ayni hirs, ayni ofke, ayni hareket.
Farkettim ki ne dersen de degisim yok surekli tekrar ediyor.Kaybedecegini anladigi zaman oyunun ortasinda pes edip kaciyor, kaybettiginde de sinirden arkadaslarina sariyor ben kizinca da oturup susuyor..
Surat balon gibi kaslar catik!
Basarmak icin evet hirslan fakat fazlasi zarar..
Yalana hileye sahip stratejik dusunmuyor kuralsiz disiplinsiz hedeften uzak sirf karsindaki arkadasini ezmek/yermek adina o hirsi sahipleniyorsan o hirstan anca sana zarar olur, olmaz ki bi yarar...
67bin de soylesek (hadi farzet) sen ayni sen kalirsin yalanla hileyle anca kendini kandirirsin; farkinda olmaz yoksa bir kavrayis cokta bekleme anlayis.