| Cevap: Sustum Cevaplarıma
İyi insanların en büyük yanılgısıdır karşısındakini kendisi gibi sanmak.
Seviyorsun diye seviyor sanırsın..Sen güveniyorsun diye o da güveniyor sanırsın..
Mesela ‘sonsuza dek onu asla yalnız bırakmayacağım’diye söz verirsin kendi
kendine onun da ne zaman başın sıkışsa yardıma koşacağını sanırsın.
Ama uzun sürmez bu yanılgılar.Çünkü duyguları aynı yönde olmayan insanların,
yolları da aynı değildir.İlk yol ayrımında anlarsın bunu,ilk engelde,ilk kavgada
ilk yarada..
Mühim olan bunu ne kadar geç farkettiğin değil,
ne kadar görmezden geldiğindir.Bilirim ki seven görmez
bazı şeyleri,aslında görmek istemez..Bilmek incitir bazen.
Bu yüzden göğsünde söndürmeye çalışır o görmezden geldiği
yangının alevini.En büyük yanılgı da bu aslında.
Çünkü bizim kalbimizdeki en derin yaraları,
hissettiğimiz halde görmezden geldiğimiz bıçaklar açtı.
İnsan anlıyor bazı şeyleri ama çok geç kalıyor işte.
Hem geç hem de güç oluyor bazen..
__________________
Belki yağmura da gerek kalmazdı,
İnsanlar bu kadar kirli olmasaydı.. |