| Cevap: Velhasıl...
KANAYAN LEHÇE
kitaplar okunmuyor artık
insanlar sevilmiyor
birine sarılmayalı dokunmayalı
çok oldu
kadehi tokuşturacak bir dost yok
omuzunda ağlayacak kimse kalmadı
çocuk gülüşleri bitti sokaklarda
umut etmek unutuldu
düş kurana "deli" diyorlar
telefonlar çalmıyor
açılmıyor kapılar
her selam biraz çürük
her veda biraz yalan
göz göze
gönül gönüle yabancı
kahve falları
sigara paketleri
bozuk paralar
yalnız insan
memleket yalnız
bilmediğimiz bir acının
kanayan lehçesindeyiz
kimse kimseyi anlamıyor
kimse kimseye anlatmıyor
bir gözyaşları kaldı geriye
birbirine benzeyen...
Tamer Dursun
__________________
Eski bir kadınım ben,
Siyah-Beyaz fotoğrafları,
45'lik plakları özlüyorum...
Yine bir gül nihal alıyor gönlümü
eteklerim uçuşarak vals yapıyorum..
Beyoğlu'nda gezerken Pera'yı düşlüyorum
Yelpaze ile serinlemek,
Naif birkaç sözcükle ısınmak istiyorum.
Yüzüne bakmaya utandığım,
elimi tutmaya kıyamayan,
Aşklar hayal ediyorum...
Eski bir kadınım ben,
İnce bir dantel gibi işlemeden hayatı,
Ölmek istemiyorum... |