Çevrimdışı

Çocuk karşı çıkamaz ki hiçbir zaman. "Höd dersin oturur!" algısı vardır bir kere bu ülkede.

Siz o eski saçma geleneklerinizi araya durun, yitip giden bir neslin hesabını veremezsiniz.



Evlendiğinde aynı yuvayı paylaştığın kişi ile ortak noktan, evladının, seçim yapmasını isteyen de sensin. Boşanıyorum demek kolay. Sen hiç anne babası kavga ederken cama başını yaslayıp salya sümük ama sessiz ağlayan çocuğun ne hissettiğini anlayabilir misin?

Çocuğunu okula gönderip görevini yerine getiriyorsun da bu çocuk okuyup yetişince ve serpilip bir delikanlı/hanımefendi olduğunda kendisini ortasında bulduğu hayat keşmekeşine çözüm bulamamışsın. Haberlerde bonzai çekip krize giren gençleri görüp "Yazık yaa... Allah göstermesin." dersin ama kendi çocuğunun zihni uyuşmuşsa ne olacak? Elinden ne gelir? Hadi onun için de dua et ve evrene gönder. Belki Tanrı'ya denk gelir!