Son'a yaklastikca,

8'ler..

Gecen gun 8'lerin balosu vardi.
Mezuniyet zamani gelmisti artik.
Israrla cagrildim ama ozel bir sebepten oturu daveti kabul edip gidemedim tabi.
Neyse..
Aramizda gecen kucuk bir konusmadan bahsedecegim.

Zil caldi tenefusteyiz, son dersime geciyorum.
O da Kirmizi 8 sinifinin.

Yagiz geldi, "hocaam!" diye daldi sinifima 3 4 arkadasiyla.
"Siz niye yoktunuz?"
"Nerde Yagiz?" dedim.
"Baloda hocam baloda niye yoktunuz?"
Ozel bir sebepten oturu gidemedigimi ona da soyledim, uzuldu sonra sakaya vurdu.
"Hocam keske gelebilseydiniz.Ben sizinle dans edip ayaginiza basicaktim!"
Guldum, "anlat bakalim!" dedim "nasil gecti, neler neler yaptiniz.."
Cektik sandalyeleri oturduk ve anlatti guzel gecen aksamini.
Onun icin muhtesem bir gun olmus, halaybasi hep oymus; buraya kadar oldukca mutlu.

Sonra..

Ders zili caldi, tum sinif geldi.

Hepsinde bir rahatlik, bosvermislik.Mezun olacaklari icin cok mutlular okul bitiyor bir daha gelmeyecegiz diye seviniyorlar..
Ricada bulundular, hocam bugun ders islemesek olur mu...
Dediler son 2 dersimiz var.Biri bugun, digeri haftaya...
"Olur" dedim "tabi!"
"Serbestsiniz..."
Hepsi ovgu yagdiriyor, "hocam siz cok iyisiniz" "bitanesiniz" "canim hocam" "cok tesekkur ederiz" vs vs vs....

Iclerinde biri vardi ki hic konusmadi.
Yagiz..
Hepsi mutluyken o mutsuz gibiydi.O kadar farkediyordu ki, gulumserken gulmek gelmiyordu icinden..
Mezun olacagi icin duygudolu, uzgun..

Oturdu,
ve sadece o satranc oynadi..

..

Belki her birini guzel gulerek hatirlayacagim; ama Yagiz, onu ozel hatirlayacagim.

Hersey gonlunce, hayatinda bol sansin olsun cocuk.