her veda bir şeyler götürür içinden
kimi zaman giden bir arkadaş
bazende bir sevgili
getirdikleri kalır ama ya götürdükleri
bazen umuttur giden
bazende gözünde yaşadığın hatıraları
bir merhaba ile başlayan bu yolculuklar
bir hoşçakalla sığdırılır ne yazık ki
ne giden aynı gidendir aslında
ne de arkasında bıraktığı
kırılan her şey kırılmış
geride kalan bir bedendir
zaten o bedende yaşamakla ölmek arası
çabuk harcanan her şey gibi
vedalar da çabuklaştığı
alış ey gönlüm sen de buna
her veda bir başlangıç değil artık
sen hep teksin bunu böyle bil.
Fatma Koyuncu