Serzenişin de fayda etmeyecek
Kalabalıklar içinde yalnızlık acısı çekeceksin
Her farkına vardiğinda inceden bir sızı ile başlayacak, sonra boğazında kocaman bir yumru hissedeceksin içinde kalıp söyleyemediklerindir, yutsan yutulmaz.
Acıtır.
Göğsünün tam ortasında, yüreğinden başka ruhun da sarsılır, bedeninden çıkmak ister, yırtmak ister, kalıplarından taşmak. Hoyratça sağa sola çarpar, seni zelzele gibi sarsar her şey duruverir çıkış noktası boğazında kalmış düğümlerdir
Çıkamaz
Çıkmasına müsaade etmezsin
Ya sen yanarsın ya O yanar
Feda edersin
Belkı de vazgeçersin
Vazgeçiş ki ziyandir, hüsran dolu.
Vazgeçiş aslında bitirmektir
Bitmez gibi görünse de bitmiştir
Aklın vazgeçer sonra kalbin ruhun bile istemiyorsa artık
Tek yapabileceğin haykırmak olur. Avaz avaz.
Boğazındakı tüm düğümler çözülmeye başlar
Sırtındaki O nu taşimanın ağirliği hafiflemeye başlar
Öfken dindiğinde ise
İşte hayata yeniden başlarsın! Hazırsın
Kelebeğin kozasını yırtması gibi zorlu evreler geçirirsin
Tüm zorluklar kanatların kuvvetli olsun diye idi
Ve feda ettiklerimizin lafı bile olmaz veda ederken
