Çevrimdışı

vioLeta Nickli Üyeden Alıntı

Derdimi, devamı, sevincimi... Kim kaldı ki anlatayım? Yazıyorum işte ; Bir kağıt , bir kalem başka neyim kaldı ki? Kalem kağıda dokunuyor, sessiz gecede.. Her harfte yüreğindeki fırtına gibi sürtüyor kalem kağıda.. Başka neyim kaldı ki? Dost, düşman, sevgili, eş.. Bir varmış bir yokmuş.. Bugün iyi yarın kötüymüş.. Ucu köreldikçe açtığım kalemim.. Elbet bir gün kurşunun bitecek.. Sende yalansin be. En güzeli mürekkebim.. Bitse de yenilenen, bitse de tekrar gelen.. Yüreğimden akittigim mürekkebim... Emeğine sağlık. Uğruna yazılacak kimse ya da bir şey kalmadı Dost, bu bir yaprak dökümü ki teker teker döküldüler. Sen yaz yine de. Bitmisliklere, tükenmisliklere ve de hiç var olmamişlıklara..

Ne güzel demişsin bir varmış bir yokmuş diye işte dökülen nağmelwr bir olup olmaması değil hep olmasıdır istediğim kalbe dokunan nağmenin sevincidir o tutan sevincin merhemidir o işte sökülen elbise dikiş tutarda yırtılan kaşıt yapışsada eski halini almıyor...

Cok güzel yorumlamış ve yazmışın çok saolasın

__________________