Yine geldim yolun sonuna değil mi, her başlangıç gibi bir gün herşey bitecek hayırlısı olsun herşeyin deyip geçiyoruz aslında içimiz hiç kabul etmiyor değil mi kopamıyoruz değil mi ne anlatsam boş ne söylesem boş her defasında yazdım dedim ben bir çobanım değil mi her seferinde ama çobanında yolu bitmiş yok uçurumun kenarında kalmış artık gidecek yerde yok kalacak bir mağara bile yok varsın gitsin deyip geri dönüp yol alıyor gidiyoruz her seferinde bir damlanın en bahtsız sevdası bile düşünmeden bittiği gibi secde ile düştüğüm bu yola vakitler aylar yıllar geçip gitti kaldım yine aynı nokta işte ya mürekkebim kalbindir dedim her seferinde kifayelerle anlatmaya çalıştım kendim olarak bişeyler anlatmaya kalktım baktım çarpıdan bir uzatamadım her seferinde bu öyle kalmış oldu
Çobanın derdi sürüsü ise kalbimin derdi seni anlatmak oldu her seferinde içimi hoş tutan hep sen oldun bir nefes gibi anlattım her defasında dedim ben bilmem doğalım neyse odur dedim her anlattığım cümlede özledim dedim dönmedin her seferinde koştum peşinden anlattım seni dokudum seni her cümlenin eşliğinde bir garip çoban misali vurdum deyneğimr dedim şöyle devam eyledim...
Kaldı geriye bir damla gözyaşı
Seni hissetmek her nebze düşen bir figan
Anlatmak istediğim en güzel gönül cennetiydin...
Dediğim gibi şiirler herşeyi anlatır sizde yazın diyorum şiir kaleme ve kağıda aşk gibi kalem gönül kağıt dertleriniz olsun yazıp yazıp o kağıtlar damlalar eşliğinde kaybolup gitsin bir susuz bir kurak topraklarda...
Herşey anlamsızdı anlam katmak istedim şimdi anlamı yok sadece çıkıp gidiyorum, susan gönlümün tek damlası misali
Haydi eyvaAllah...
__________________
SusKun ve Sessiz Mürekkep...
Kullanıcı imzalarındaki bağlantı ve resimleri görebilmek için en az 20 mesaja sahip olmanız gerekir ya da üye girişi yapmanız gerekir.