Çevrimdışı

tut ki içime hapsettim ne varsa
sen görme bilme diye..
hepsini hüzünlere sattım.
önce gülüşlerine şahitken
sonra gidişlerine ’reva’ kılındım..

yine de
nereye baksam geride kalan
ciğeri küf tutmuş
iki çift gözüm var.
geceye bakacak
seni ya’d edecek
ölesiye ağlamak için..

belki de
balçık sıvalı duvarlar
acıklı bir şarkının yankısı
eşlik edecek virane köşeme..
önce
adını unutturacak .
sonra
okuduğun
dönek şarkılarını...

sona yaklaşan
yokluğuna alışan imgesi kırık
harflerim..
beyaz üstünde kesat aksıran
mundar bakışlarım.
arada birbirini ısıran
hoyrat
yabani hallerim..
sünepe alacaklıyım san ki
hissizim...

ve hep
haylaz cocukların gülüşüne
eksiğim...
hasretim...

yeşil yanlarını korumaktan
yorulmuş itiraftı bunlar.
giz yanı
veyl geceye sürgün...
kıyamda
hesabı mahşere
hiç gülmeyecek bakışlardı yuttuğum..

tut ki derdine düşeli ölmüşüm
tut ki ibrahim gibi ateşlerdeyim..
ben.. ben...
eteğimde ki külleri dökeli
zaten yanmıştım ..

tut ki semazen boşluğu her satır
geceye gebe tüm sûretim.
alnımda cevheri melun kıvrımları
boynumun kementiyle boğan bir gardiyanım.

tut ki her gece sıçrayarak uyanıyorum
ölü düşlerimden..
duydun mu..

söylediler mi?
gözlerimin feri pırttı
haberin var mı..
senli yok oldumm!!....
..sen yoktun
zaten herşey senden sonra
sen gittikten sonra
...hep ondan
hep ondan sonra
...oldu.
........
........


Belma Karaca

__________________