Çevrimdışı

Bakışında vazgeçilmiş şeyler var,
İçinde yanlış anlaşılmış bir şarkı,
Ne yaptılar sana böyle kırgınsın,
Hemen doluyor gözlerin düşününce..

İşte hayat böyle. Yorucu, kırıcı, içinde onlarca gözyaşı, hayal kırıklığı, omuzunda tonlarca yük, kalbinde tonlarca ağrı.. Dönüp bakıyorsun kendine, daha fazla sorguluyorsun kendini ve zamanla her şeyi olduğu gibi olmadığı kadar bırakmayı seçiyorsun. Vazgeçtiklerin bir zamanlar umudun olan şeylerse zor oluyor geçmesi.. Kalbinde bir harabeyle güzel şeylerin hayalini kuruyorsun ama o hayalleri sığdıracak bir odan bile yok. O yüzden uçup gidiyorlar senden zamansız. Ne sen onlara tutunabiliyorsun ne de onlar sana. Üstelik inadın da kırılmış hayli sıkı sıkı tutamıyorsun artık hiç bir şeyi.

__________________
Belki yağmura da gerek kalmazdı,
İnsanlar bu kadar kirli olmasaydı..