Çevrimdışı

Göğsünde bir yerdi tam hatırlamıyorum.
Tamamlandığım noktaydı.
Tüm yaralarımın ilacı, tüm kırıklıklarımın tamircisi orada muhafaza olmuş beni bekliyorlardı sanki.
Zaman durmuş, tenim durulmuştu.
Nefesimi alabildiğine derin göndermiştim ciğerlerime,
Hapsetmek ve bir ömür müebbet vermek istediğim bu anı, hiç bir zaman yitirmemeliydim.
Kaybolduğum bu anın her zerresini kazıdım beynimin tozlu raflarına.
Ilişmeye çalışanı öksürtecek tozlar bıraktım etrafına.
Kimsenin gelip dokunamayacağı, üzerine daha iyisini koyamayacağı bir yerlere sakladım.
Sanırım ki bu yüzden sürekli içimin tekrarındayım..

__________________
Belki yağmura da gerek kalmazdı,
İnsanlar bu kadar kirli olmasaydı..