Aldım.
Günün birinde yolda yürürken bir binanın girişinden miyav miyav diye acı ve telaşlı bir ses geliyordu. Hemen girdim baktım küçük bir kedi. Hemen şöyle olduk shhsh.
Hali berbattı. Gözü ve burnu akıyordu, ishaldi, kusuyordu, ciğerleri soğuktan üşütmüştü... Düşünmeden aldım, evime götürdüm. Kendi kendime bakım yapmaya çalıştım, bi iki gün ben baktım ona. Beraber yattık falan. Ben sevdikçe helikopter sesine benzer bir mırıltı çıkarıyordu nasıl hoşuna gidiyorduysa artık shshhs.
Fakat baktım hastalığını durduramıyorum, veterinere götürdüm. Bu hayvanın burada kalması gerekiyor dediler. İyileşir mi dedim, biz bakarsak tabii dediler. Ben de bir umut bıraktım.
Ertesi gün ziyaretine gittim. Kumun içinden çıkmıyormuş. Sevdim başını, ben geldim bitanem dedim. Bana çok güçsüz ve cılız miyavladı. O an haykıra haykıra ağlamamak için zor durdum. Hoş gerçi şimdi ağlıyorum shhshs.
Yarına ölüm haberi geldi. Gittim, teslim aldım. Ellerimle gömdüm.
Ben onu alsam da almasam da yine de ölecekti o hayvan. Vadesi dolmuştu. Rabbi çağırıyordu onu. Ama ben yine de çabalamak istedim.