Çevrimiçi

Hi gunluk.
Tuaf bir gunden sonra yollumuz hastaneye dustu. Annem biraz rahatsizlasti aklimiza hastane geldi.
Gittigimiz hastanenin acil bolumunun onunde, iki tane maskeli insan. Durdurdular. Ne icin geldin diye, dedim boyle boyle.
Hic yurtdisina gittiniz mi, hic hasta biriyle gorustunuz mu. Vs derken atesimize bakti. Bekle diyerek iceriye haber verdi oyle bizi acile aldilar. Acil de oyle tuaf ortam vardi ki.
bir ay once gelsen oraya, tiklim tiklim olurdu.. ama bugun sadece biz ve bir baska insan vardi uzakta bekleyen.
Sanki acik bile degildi.
bilgileri ozenle aldiktan sonra cagirdilr iceri
Iceridede pek insan yoktu
Koskoca hastane sanki bombos...
Geldigimize biraz pisman olduk sanki, ambulas cagirsaydik da olurmus.
Aylar once, orda doktor beklesen en az bir iki saat doktorun gelmesini beklerdin.
Bugun doktor 5 dakka icinde geldi
Dedim hastane bombos.
Dedi herkes korkuyor gelmeye.
Tedirgin olduk ama isimizi yaptirdik.
Sokaklarda ise tek tuk arabalar..
Gercekten insanlar hep evde sanki.
ama her gun 50 60 kisiye daha bulasiyor nasilsa.
hastanenin o durumu gorunce gercekten evde kalmanin nasil ciddi konu oldugunu tekrardan anladim.
O maskeli doktorlari gordukce tuaf olduk, dusun ki yanliz hastanedesin.

Korkunc .
Allahim
Hickimseyi o hastanelere dusurmesin.

__________________
Ey Türk Bayrağım,Vatanımın sembolu,Namusum !
Korkma yılma senin yanında bizler varız Vatanımızın sembolü. Bayragim. Bizler Osmanli Torunlariyiz. Senin yanındayiz asla yılma korkma.
Sen daima dalgalanacaksın