Yine çekiliyorum köşeme ,
Sağa sola sahte gülmektense gel ağlıyalım yine senle dostum
Dökelim gözümüzdeki yaşı mürekkep eyleyelim
Edasıyla başlar her zaman değil mi
Susan bedenim yine azar eyledi,
Kalbe tekmil veren bedenin sermayesi
Özlem dolu yüreğimin kaderimiydi
Hani türküde diyor ya ne gördük şu dünyadan
Zalim diyorum her seferinde
Sağa dönsem bir hintlik düşünen
Sola dönsem bir çıkarcı
Söyleyemiyorum dostum içim kayboluyor
Hıçkıra hıçkıra ağlamaktan başka gelmiyor içimden
Yine diyorum olsun be ahmet boşver yine vardır bi hayır her seferşnde
Düşüyorum peşlerine yine suç mu söyle
Yoksa yanlızlığın esamesinden korkumu
Yanlız kalan insan rahat vallaha inan ki
İçi öyle darma duman olsada kendi kendine konuşuyor
Yada siz gibi dostlar kalem ve kağıt
Döke döke öğreniyoruz hepsini vesselam.
Hayat vuruyorda gönül vurmuyor mu,
Ooo en kötüsü de o yav biliyormusunuz.
İçim kahroldukça kalbim ağlıyor benim
Yüreğim sevdaya haykıramıyor
Kalbim ağlıyor her seferinde...
Her zaman söyledim ona dedim
Ama
Hep karşısında bir set vardı yıllarca
Şimdiki veba bile hafid kalır yanında
Kalbin sesinde hoyratca koşan bedenime sesleniyorum
Hayat ağacına tutunan sevdama koşuyorum
Ama nafile değil mi
Yine ya bir el ya da bir kem göz işte
Yine en başta dediğim gibi ne gördük şu dünyadan
Bir tane sevda görelim.
Secde eyledim
Açtım semâya her seferinde
Medet ya Rab dedim
Medet ya Habibim dedim
Benim derde dur de ya Rabbim diye haykırdım her defasında
İçim figan koparılan yelken gibi
Saf saf tutmuş bir hayalet gibi gezmişim her seferinde
Bir dostun tesellisi ısıtmış ama sadece o anda
Yazmışım bende böyle her seferinde
Kendimi böyle teselli eylemişem....
Not: Dökülen içten düşen kalpten dertler kağıdın şeffaflığı ile döktü bedenim affola...
__________________
SusKun ve Sessiz Mürekkep...
Kullanıcı imzalarındaki bağlantı ve resimleri görebilmek için en az 20 mesaja sahip olmanız gerekir ya da üye girişi yapmanız gerekir.