Çevrimdışı

kavline sahip çık!

kadere iman gibi
sana olmaz veda...



anladım
bir yetim gibi
sıvazlanıyor sırtımız
alaca bir boşlukta

ya vedud..

esirgeme
..

..

ne zaman gitmeye kalksam
içimde bir düğüm!
karşımda kanadı kırık bir kuş
ve yüzüme bakan bir cift göz
işte tarif edemediğim
anlatamadığım bir ses, bir rüzgar
onu anlatıyor!

ve başlar hikayemiz

ondan sonrası
çiçekler açar viran dünyamızda!

..

kücük bir kızın saçlarından asılıyorum dünyaya
her dirhemde cürmüm bir kuyuda yusuf
şakaklarımda dev gibi hüzünler cirit atarken
sabrı öğretiyor hacer..

miadı dolmuş satırlarımın
biliyorum tüm yollar uçurum olsada
tüm susamışlığım uzaktanda olsa
kansın..
kansın ki okunmasın mahfilden selamız

..

..

çocukların yüzünde bak tüm sevinçlerimiz
onlardı bizi mavi gökyüzüne taşıyan
onlardı bizi yaralı yerlerimizden saran..
onlardı bizi hayatta tutan
bizdik onlar..

..

ismailce direniş bu!
yüreklerimiz bu kadar kerbela olmuşken
araf’dan düşen düşene
ve
ah eden avlanıyor bu sofrada
..
..
..

muhakkak ki
’’hatrı olana olmaz veda’’

Belma.

__________________