Sen olmasaydin
Bu denli sevemezdim geceleri
Gecenin karanlığında dans eden Ay ve yıldızı
Sen olmasan
Sevmezdim papatyaları ve şiirleri
Yok ederdim bütün türküleri
Sen olmasaydın
Gündüzleri zemheri ayazlara mahkum eder
Ne bir sıcaklık verdirir nede bir ışık yaydırırdım
Sen olmasaydın
Ceylanların pınarlara inmesine izin vermezdim
Ağaçların yapraklarını sökerdim dallarından
Sen olmasaydın
Mevsimleri birbirine küstürürdüm
Kış ile bir olup yok ederdim yazı ve baharları

Sen olmasaydın
Ne inancım kalırdı aşka
Nede sevda denilen şu duyguya
Sen olmasaydın
Sigaranın dumanını kadehlere doldurur
O kadehler de boğardım inandığım tüm güzel şeyleri
Sen olmasaydın
Son kez çıktığım idam sehbasından
Cansız beden ile asılı kalırdım o urgan da
Sen olmasaydın
Akşamlarım ölümün kızıl rengiyle doğardi
Ve ben ruhu terkedilmiş bir bedenin avareliğinde kalırdım

Ama sen varsın
Ve en güzel gelişle geldin ömrüme
Sen geldin yüreğimde büyüttüğüm ak güvercinleri
Gökyüzüne hür bıraktım
Birden seni çizdiler gök mavinin heryerine
Sen varsın
Gözlerinden doğan Süreyya ışığı karanlıklarımı aydınlık etti
Sen varsın
Her gülüşün bana cenneti gamzelerinde gösterdi
Sen varsın
Ömrüme ömür, gönlüme gönlün eklendi
Sen varsın
Bitmeyecek bir aşkın hikayesi başladı
Sen varsın
Gözlerim gözlerine bakarak kapanacak
Ve sen varsın
Bu hayat seninle son bulacak...