Bugünlerde
Kendimden düşüyorum kazayla
İçimde akıp giden dopdolu boşluğa.
Gözlerimden aşıyorum her an
Avuçlarımda bir yığın ben dolu
Şelalelerinde göçüyor ruhum
Kavuşmak ister gibi o limanda
Ne çok kalabalığım var arkamda.
Bugünlerde
Kalabalığım itiyor kazayla
Uçurumun dibindeki tahtalı gemiye.
Son nefesimi koşuşturuyorum
Arzumun son telaşında çırpınarak
Kanatlarım ayrılıyor kancasından
Ebedileşmek ister gibi o limanda
Ne çok gözyaşlarım var arkamda.
Bugünlerde
Kapılmış gidiyorum kazayla
Sırat kö
prüsündeki can pazarına.
Bir el var arkamda gölgem
Kılıç tutan feleğin elinden
Heybemin gözleri delik deşik
Kavuşturmamak ister gibi o limanda
Ne çok can kırıklarım var arkamda.