Çevrimdışı

Esna - Mehtap Altan

akıtır salyasını yalnızlık!
kadının güneşe meftun gülüşüne

sahi!
şavkının kevser gölgesinden tutunan kimdi Esna…

soruların kovuğunda palazlanırken
uzatmalı imgeler
zılgıtın sancısıyla halvet olur
marazlı rüzgârların kıstırılmış ıslıkları

evrenin saçlarındaki nem kadar
sızısın şimdi
hadi Esna!
kendini doğur yandığın yerden

gönlünün tespihine mıhlanan inleyişler
hüzne redif öykünmeler doğurur
bak!
süngülenmiş düşlerinin saçları dökülüyor
kanadığın yerden kana kana
sus Esna…

ılgıt ılgıt sönen mumlar
kirpiklerinin yasak suretinde kırbaçlar gönlünü
dur artık!
kerahet vaktinin perçeminde
gecenin rahmine düşer
ebabillerin attığı taşlar

genzinde göğü millenmiş sayıklamalar
tutar zülfünün epik sahrasından
say ki!
beyhude ahlar süpürüyor kumdan kalelerini
söküldüğün yerden yana yana ıslat toprağını
ıslat Esna…

sessiz ol yaşam!
kadın közüne sorgular savuracak
kutsanmış bir öykünün can suyuna
göğsünden vurulmuş ceylan olup
yağacak yağacak…

__________________
Edeptir AŞK Sevdirenin Hürmetine...