Çevrimdışı

BAZEN GİTMEK GEREKİR

Bazen gitmek gerekir,
Sessizce veda etmeden,
Çünkü vedalar aslında umutları taşır
Gitme diyen bir ses geleceğine inanır
Kalmak için bir sebep bekler
Arkana son kez dönüp bakmaktır vedalar …

Oysa gitmen gerekiyorsa son umut da sönmeli,
O kafa yalnızca gideceğin tarafa dönmeli
Yüreğin gidişin kaçınılmaz olduğunu bilmeli
O hikâyenin sonu, o şiirin son kafiyesi gelmeli

Gitmek gerekir bazen
Usulca, kapıyı yavaşça çekerek,
Kırmadan dökmeden,
İyi niyetlerini, güzel dualarını ona değil Rabbine söyleyerek
Onun düzenini bozmadan, kafasını karıştırmadan
Sadece yüreğinle veda ederek …

Korkmadan adım atmaya
Bakmadan bir an olsun arkaya
Ruhun bedeninde çığlıklar atsa da
Sıktığın avuç içlerine ayrılığın can kırıkları batsa da …

Bazen gerekir işte gitmek
Öyle usulca
Başını göğe kaldırarak
Gözünden akan yaşlara rağmen sevdiğini en güzele emanet bırakarak
Gözün arkada kalmasa bile
Kalbinin arkada kaldığının farkında olarak...

Gitmek gerekir… Buluşamadığın ellerin doludizgin rüyaları ile şiirlere adını saklayarak…

...