Usanmadı kalem halim yazmaktan
Dilim Aynı nakaratta takılı kaldı
Zamanı tükettim sandım da
Kendimi tükettiğimin geç farkına vardım!
Sayısız serzeniş
Bilmem kaç uykusuz gece
Gidenler gitmişti oysa
Zamanın bir noktasında asılı kalmak
Boşlukta tutunacak bir dal aramak nafileydi
Gidenler gitmişti
Şimdi
Tekrar
İnatla
Sabırla
Dimdik
Yola revan olma vaktidir!
Umudu azık kılma vaktidir!
Dilimde dua,
Yüzüm aydınlığa,
Yolum sadece O’na