SESLENİŞ


Gecenin koynundan sessizliğin en koyusundan sesleniyorum sana ..
Geçen yılların ardından ben hala o günde o saatte.. senin beni bıraktığın yerdeyim .
Bir "elveda"ya,bir "kendini iyi bak"a sıgdırdınya koca bir asrı.. bense yüreğimi biraktim .. canımı bıraktım o anda senin soguk kalbinin yanına ..
Akıp giden zamana inat ben hala o günde .. o saatte..
Işığın etrafında dönen pervane gibi .. yanacağımı umursamadan dönüp duruyorum pervasızca sevdanın her bir yanında..
Yanıyorum da.. damarlarımdan tüm bedenime sinen ateşin kızgın yanı.. nefesimin ruhumla tukenişi..
Sen bundan bihaber..belkide umursuzca yaşayıp giderken ben ciğerlerimin parcalanışıyla eriyip gidiyorum hayatin son demlerine ..
Gözlerimden süzüluyor yokluğun..burnumda sızlıyor hasretin .. geceme düşüyor ay çehren ...
Duymuyorsun sesimi .. sana olan feryadımı,sessizligimdeki sevdamın hıçkırıklarını..
Leylimin karanlığında başımı yastığımamı yoksa tenesiremi koymusum bilmezken ölümün soğukluğu aşkın o müthiş ateşinin buluştuğu anda kendimi kaybediyorum ..
Yine de sesleniyorum sessizce..yüreğimi hissedersin diye..