Gel olur mu?
Calıntı hayallerden yola cıkarak, körpe umutlara gebe kalırcasına,
avutulmayı eline oyuncak verilecek bir cocuk gibi bekler oldum. saat cok gec artık; avutulmak ne care gönlüme...
bicimsiz bir yasantının kenar mahallelerinden en ucsuz bucaksızında yolcuyum.
hadi hancı, bir damla sevgi ve bir adet orkide getir masama. bu gönül hanında bir dösek ser, allı pullu degil, en ucuzundan bir kumasla ört üstümü. dinlenmek istiyorum artık; avutulacak neyim kaldı ki..?
efkarlıyım bugün, erken battı günes
geceye nöbet devraldım...
... yine sensizligin bir köse basındayım sevgili. gelmeni bekliyorum yine binbir umutla. biliyorum geleceksin, geleceksin iste, biliyorum. cabuk gel, efkarlıyım bu gece, gecikme sakın; ben gitmeden gel sevdigim. yeni bir ihtilale gebe koyma beni, yine bir isyana asina etme beni. gel iste, muhtacım sana, cok bekletme, hemen simdi gel. son satırımı yazmadan gel, olur mu..?