07 Mart 2023, 00:12
|
#1 |
| Çevrimiçi ~ Bizimkiler.Net~
Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır.
| Neredesin ey kaburgasını yuva bellediğim?
Neredesin ey kaburgasını yuva bellediğim?
Sessiz selamlar gönderiyorum sana. Yoksun. Gece, bir dağ gibi çöküyor üzerime de ses etmiyorum.
Canım yanıyor, lakin seni incitmekten korktuğum için susuyorum. Acısını dişlerini sıkarak bastırmaya çalışan, zehir yutup belli etmeyen Anadolu kadınlarına benzetiyorum halimi.
Heyhat! Nerede ki, benim acım bağrı yanık anaların, hatunların yanında çocuk oyuncağıdır.
Yoksun ve içimde kendimle konuşa konuşa, karınca yuvasını andıran bir kelime kargaşası biriktirdim. Bunu nereye dökeceğimi bilmiyorum.
Susmak ne zaman düşer nasibime onu da bilmiyorum ama şu halimin susmak olmadığını, susmadığım zamanlarda ise gözünden parça parça düştüğümü biliyorum.
Düşüyorum. Kendimi bildim bileli daima bir kara deliğin içerisine düşüyorum.
Dibe çakılsam bir kez acıyacak belki ama düşerkenki o korku ve tedirginlik hiç bırakmıyor yakamı. Yıllar geçti ben hâlâ düşüyorum. Bölük pörçük duygular, cümleler ve sesler eşlik ediyor bana. Yalnızlığım, ne kadar da kalabalık! Bu kalabalığın içerisinde ben seni, sılamı bulamıyorum.
Neredesin ey kaburgasını yuva bellediğim?
__________________
Kulun Adaleti Şaşar Ama ALLAH´in Adaleti Şaşmaz..
|
|
|  |