Çevrimiçi

Voyager 2, 1984 yılında Satürn’ün yanından geçerek gaz devinin daha önce hiç görmediğimiz çözünürlüklerde etkileyici fotoğraflarını çekti. Uzay sondası, o zamanlar keşfedilmemiş bir halka-çobanı uydusunun sonucu olan gezegenin halkalarındaki dalgalanmaları tespit etmenin yanı sıra, Satürn’ün halkalarındaki garip karanlık “parçaların” görüntülerini de yakaladı.
Bu özellikler daha sonra Cassini tarafından da belirlendi ve Hubble'ın Dış Gezegenler Atmosfer Mirası (OPAL) programının bir parçası olarak güneş sisteminin gaz devleri üzerindeki hava durumunu izlemek için NASA'nın Hubble Uzay Teleskobu tarafından defalarca fotoğraflandı.

Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.


Koyu renkli parçalar, halkaların sürekli bir özelliği değil. Ancak Satürn’ün etrafında iki veya üç dönüş boyunca orada kalırlar. Küçük görünmelerine rağmen genişlik ve uzunluk olarak Dünya’nın çapından daha büyük olabilirler. Halkaların Hubble tarafından izlenmesi, halkaların sıklığının Satürn’ün uzun mevsimlerine göre değiştiğini ve daha çok Satürn’ün yazında ortaya çıktığını buldu.

NASA’nın Goddard Uzay Uçuş Merkezi’nden OPAL programının baş bilim insanı Amy Simon, Hubble’ın Ekim 2023’te koyu parçaların yeni görüntülerinin çekilmesinin ardından “maksimum parça faaliyeti beklediğimiz Satürn ekinoksuna doğru gidiyoruz” dedi ve “önümüzdeki birkaç yıl içinde daha yüksek frekanslı ve daha koyu şeritlerin ortaya çıkacağını” belirtti.
Bu koyu renkli parçaların nasıl ortaya çıktığı konusunda ise Simon, “Önde gelen teori, parçaların Satürn’ün güçlü manyetik alanına bağlı olduğu ve size koyu parçaları veren manyetik alanla bir tür güneş etkileşimi olduğu yönündedir” diyor.


kaynak: chip