Çevrimdışı

Tao-Klarceti’nin bir parçası olan Lazeti’de yer alan Makriali’nin kuruluşuna ilişkin bilgi yoktur. Bununla birlikte bu yerleşim biriminin bulunduğu bölgeden hareketle Antik Çağda Kolheti’deki yerleşim yerlerinden biri olma ihtimali vardır. Makriali’de günümüze ulaşan kilise kalıntılarından hareketle, buranın 16. yüzyılda Osmanlıların eline geçmesinden önce, hatta bölgede Hristiyanlığın yayıldığı İS 4. yüzyıldan itibaren bir yerleşme olduğu söylenebilir. Makriali’nin bulunduğu yöre, erken ortaçağda Gürcü Krallığı sınırları içinde yer alırken 11. yüzyılda Karadeniz kıyısına kadar inen Büyük Selçukluların istilası uğradı. 13. yüzyılın ikinci yarısından itibaren Gürcü atabeglerin yönettiği Samtshe-Saatabago ile Guria Prensliği arasında arada bir el değiştirdi. Haziran 1367'de, Gürcü Kralı V. Bagrat ile Trabzon İmparatorluğu prensesi Anna'nın kraliyet düğünü Makriali Kilisesi'nde yapıldı. Makriali, İmereti Krallığı'na bağlı Guria Prensliği idaresindeyken, 1547'de Osmanlıların eline geçti. Osmanlıların Karadeniz kıyısında kurdukları Lazistan Sancağı içinde yer aldı. Makriyal, 19. yüzyılın ikinci yarısında Trabzon Vilayeti'nin Lazistan sancağına bağlı Gönye kazasının köylerinden biriydi. 1876 tarihli Trabzon Vilayeti Salnamesi'ne göre köy 75 haneden oluşuyordu. Köyün nüfusu ise, 180 kişi olarak olarak verilmiştir. Salnamede belirtilmemiş olmakla birlikte bu tarihte Osmanlı idaresinin sadece erkek nüfusunu tespit ettiği bilinmektedir. Erkek sayısı kadar kadın eklenince, Makriyal köyünün nüfusunun yaklaşık 360 kişiden oluştuğu söylenebilir.




Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.


Makriali, 1877-1878 Osmanlı-Rus Savaşı’nın ardından imzalanan Berlin Antlaşması'yla Osmanlı Devleti tarafından Rusya İmparatorluğu’na bırakıldı. Rus idaresi altında Batum sancağına (okrug) bağlı Gonio kazası (uçastok) içinde bir köydü. 1886 sayımına göre Makriali’de 696 kişi yaşıyordu. Bu nüfusun 486’sı Laz, 210’u Ermeni olarak kaydedilmişti. 1876 tarihli salnamede Ermeni nüfusa ilişkin bir kaydın olmaması, Ermenilerin Rus idaresi sırasında Makriyali'ye yerleştirilmiş olduğunu göstermektedir. 19. yüzyılın son çeyreğinden itibaren bölgede bulunan Rus ordusunun I. Dünya Savaşı'nın sonlarına doğru çekilmesinin ardından Makriali, 1918-1921 arasında bağımsız Gürcistan sınırları içinde kaldı. 1921'de, Kızıl Ordu'nun Gürcistan'ı işgali sırasında Türk kuvvetleri de Makriali’nin içinde yer aldığı bölgeyi fiilen ele geçirdi. 16 Mart 1921'de imzalanan Moskova Antlaşması'yla Makriali’nin de bağlı olduğu Artvin ile Ardahan Türkiye'ye bırakıldı.



Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.


Makriali’deki en önemli tarihsel yapı, Makriali Kilisesi olarak bilinen köy kilisesidir. Tek nefli bir yapı olan kilise duvar resimleriyle bezenmişti. Bu duvar resimlerinden geriye sadece izleri kalmıştır. Bir kısmı bugün de ayakta olan kiliseye batı tarafından bitişik bir yapı yer alır. Deniz kıyısında yer alan kiliseye bitişik yüksekçe bu yapının deniz feneri işlevine sahip olduğu sanılır. Gürcü Kralı V. Bagrat ile Trabzon İmparatorluğu prensesi Anna Haziran 1367'de bu kilisede evlenmişlerdir. Bugüne izi kalmasa da Makriali’de bir kilisenin daha bulunduğu bilinmektedir. Kasaba sakinleri eskiden kasabada başka bir kilisenin varlığını teyit etmekle birlikte bugün kilisenin yerinin neresi olduğu bilinmemektedir.


tr.wikipedia.org'dan alıntıdır.