Çevrimdışı

Az önce seni özlediğimi fark ettim…
Biliyorum bunu sana defalarca söylemişliğim var, ama
bu defa çok daha başka inan bana… Fotoğrafına baktım
biraz, orada gülümsüyorsun, gözlerin ışıl ışıl… Sanki canlanıp sarılacak gibisin boynuma.
“Ben hiç gider miyim deli?” der gibi bakıyorsun.
Ağladım…
Az önce seni aramak istedim.
Bunu yapıp yapmamam gerektiğini sorguladım. Birçok
korkum oldu. Telefonunu değiştirmiş olabilirdin ve ulaşamayabilirdim sana. Ya da meşgul çalabilirdi. En kötüsü de
tanımadığım bir adam çıkabilirdi telefona… Bunun beni
nasıl incitebileceğini düşündüm.
Kahroldum sonra. Ağladım…
Dünyadaki hiçbir şey senin sesindeki huzuru vermiyor… Başka hiçbir şey ruhuma iyi gelmiyor.

__________________