24 Şubat 2024, 06:06
|
#1 |
| Çevrimdışı
Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır.
| LaL'i-aSk aZze Üşüyorum Cem Huddamoğlu
ÜŞÜYORUM
Bu yalnızlık denen illet,
üşütüyor yüreğimi!
Anılarımı terk ediyorum her gece.
Kalbimden koparamıyorum seni.
Kanırta kanırta,
acıya acıya,
kahrediyor sensizlik beni!
Umutlarım yıkılırken,
yüreğim yanıyor!
Git gide esiri oluyorum yalnızlığın!
Sensiz geçen gecelerin sabahına;
Uyanmak ne zormuş meğer!
Hasretin bağrımda açtığı yara,
gözlerin,
gözlerime sürgün ediyor beni.
Aşk adına ne varsa,
terkedip gidiyor!
Yalnızlık yoldaşım oluyor! Ve ben üşüyorum!
Yalnizlik dedim de,
aklıma geldi birden.
Sahi,
yüreğin yanıyorken,
sen de üşüyor musun geceleri?
Avutamaz oluyor musun kendini?
Seni de eritir mi geceler ben gibi
O yalnızlık ki,
senin adına şiirler yazdıran.
Gözlerine bakmadan
ellerini tutmadan yazdığım her satır,
bin âh'a bedel şimdi.
Yokluğuna mahkum olmuş yüreğimde,
bu kaçıncı tükeniş,
Hasretine yazılan kaçıncı şiir?
Dinmiyor sol yanımdaki
yokluğunun sızısı!
Ve ben,
her gece üşüyorum!
Üşüyor,
üşüyor,
üşüyorum yar!
__________________ Çekme, Cennetimin Pencerelerine perde.
Kaldır! Göz kapaklarını |
|
|  |