| Kıraç- Gecenin Kemanı
Bu gece senin için
Doyasıya ağladım
Bu gece senin için
Çocuk gibi ağladım
Ezikliğine senin
Senin mutsuzluğuna
Çaresizlik, yalnızlık
Ve umutsuzluğuna
Yaralı bir kuş gibi
Uçmayı unutmuşsun
Geceleri koynunda
Yalnızlık uyutmuşsun
Dalından koparılmış
Ezilmiş bir çiçeksin
Mavi gök kadar güzel
Şarap kadar gerçeksin
Ne kadar çok isterdim
Bu şarkımı duymanı
Suskun çığlıklarıyla
İnleyen şu kemanı
Pencereden attığım
Ömrümün son bestesi
Kanayan bir siyah gül
Değil kemanın sesi
Işıksız, susuz kalmış
Sararmış bir çiçeksin
Ömrünü zehir gibi
Yalnız mı içeceksin?
Gel de yüreğimizde
Demleyelim sevdayı
Bu son gece güneşle
Yakalım sigarayı
Yaralı bir kuş gibi
Uçmayı unutmuşsun
Geceleri koynunda
Yalnızlık uyutmuşsun
Dalından koparılmış
Ezilmiş bir çiçeksin
Mavi gök kadar engin
Şarap kadar gerçeksin
|