Çevrimiçi

Affetmek Allah’a Mahsus, Biz Gerektiği Yerde Silelim..

İnsan hayatı boyunca birçok olayla, farklı karakterlerle ve türlü sınavlarla karşılaşır. Bazen en yakınlarımızdan gördüğümüz bir söz ya da davranış içimizi yakar, kalbimizde onulmaz yaralar açar. O anlarda aklımıza ilk gelen şey çoğu zaman affetmek olur. Çünkü biliriz ki affetmek büyük bir erdemdir. Fakat unutmamak gerekir ki, mutlak affetmek yalnızca Allah’a mahsustur.

Biz kullar, sınırlı akıl ve kalplerimizle, bazen affetsek de izini silemeyiz. İşte tam burada devreye “gerektiği yerde silmek” girer. Bazen hayatımızda bize zarar veren, bizi küçülten ya da sürekli kıran insanları affetsek bile yolumuzdan çıkarmak zorundayız. Çünkü affetmek, yapılanı yok saymak değil; onu kalbimize yük etmeyip yolumuza devam etmektir.

Affetmek ile Silmek Arasındaki İnce Çizgi

Affetmek, insanın kalbini arındıran bir duygudur. Kırgınlıkları kalbimizde taşımak bizi yıpratır, bizi Allah’tan uzaklaştırır. Bu yüzden affetmek güzeldir, fazilettir. Fakat affetmek demek, aynı hatayı tekrar tekrar yaşamayı kabul etmek değildir.

Affetmek kalpten öfkeyi atmaktır.

Silmek ise hayatımızdan bize zarar veren kişileri çıkarmaktır.

Bazen ikisi bir arada yürür. Kişiyi affederiz ama bir daha aynı köprüden geçmeyiz. Bu da aslında insanın kendisine saygısının bir göstergesidir.

Allah’ın Affı ile Kulun Affı

Allah’ın affı sınırsızdır. Kul, ne kadar hata ederse etsin, samimiyetle tevbe ettiğinde Rahman ve Rahim olan Allah onu bağışlar. Bizim affımız ise sınırlıdır. Kalbimizin taşıyabileceği kadarını affedebiliriz. O yüzden insanları affetmek elbette güzeldir ama bu, bizi sürekli üzen, kalbimizi kıran insanlara tahammül etmek zorunda olduğumuz anlamına gelmez.

Unutmayalım: Allah affeder, kul ise ders alır.

Gerektiği Yerde Silmek Bir Zayıflık Değil, Güçtür

Birini hayatımızdan çıkarmak bazen bencillik gibi görülebilir. Oysa tam aksine, bu çoğu zaman bir güçtür. Çünkü insan, kalbini korumakla yükümlüdür. Sürekli aynı hataları yapan, sözüyle ya da davranışıyla bizi inciten kimseleri hayatımızdan silmek, kalbimizi korumaktır.

“Ben affettim ama yoluma da devam ediyorum” diyebilmek, olgunluğun en güzel işaretidir.

Mircte.org DerKi

Affetmek Allah’a mahsustur; biz kullar ise kalbimizi hafifletmek için affederiz. Fakat hayatımızı yeniden şekillendirmek için gerektiği yerde sileriz. Çünkü insan, kendini yıpratan bağları koparmadıkça gerçek huzura kavuşamaz.

Affet ama unutma; gerektiği yerde sil ve yoluna bak. Çünkü kalbinin huzuru her şeyden değerlidir.

__________________
[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]