Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.



Kısıtlamalarıyla ünlü Kuzey Kore’de bizim ‘normal’ olarak nitelendirebileceğimiz ancak orada yasak olan birbirinden ilginç şeyler var.

Resmî olarak Kore Demokratik Halk Cumhuriyeti (DPRK) olarak bilinen Kuzey Kore; kısıtlamalarla, izolasyonla ve yasaklarla ünlü bir ülke. Öyle ki bazı saç stilleri bile yasak olabiliyor.

Biz de bugün içeriğimizde; millî yas günü gülümsemenin yasak olmasından tutun kot pantolon giymeye kadar aslında “normal” olan ancak Kuzey Kore’de yasak olan şeyleri anlatacağız.
Kuzey Kore’de yasak olan şeyler
Şehirler arası seyahat
İnternetteki yabancı içerikler
Kot pantolon
Özel girişimcilik veya mülkiyet
Güney Kore medyası
Kim Il-sung’un ölüm yıl dönümünde gülümsemek
Saç kesim stili

Kuzey Koreliler, bırakın yurt dışını, kendi ülkelerinde bile özgür bir şekilde seyahat edemiyorlar. Şehirler arası yolculuğa çıkmak için izinler almaları gerekiyor.
Zaten ülke dışına çıkmaları neredeyse imkânsız. Sadece özel durumlarda (belirli devlet görevlileri, yurt dışına gönderilen işçiler vb.) sıkı bir denetimle ülke dışına çıkabiliyorlar ve döndüklerinde sorguya çekiliyorlar.

1990’lardan beri, kot pantolonu yasaklayan kuralları var çünkü sosyalist bir devlette böyle bir şeye yer olmadığını, Batı ve Amerikan emparyalizminin bir sembolü olduğu iddia ediliyor.
Hatta Kuzey Kore’nin devlet televizyon kanalı Central TV’deki program sunucusu, yayın sırasında kot pantolon giydiği için bulanıklaştırarak sansür uygulanmıştı. Yine de günümüzde Kuzey Kore’deki büyük şehirlerde kot pantolon giymek biraz daha tolere edilebilir oldu.

Kuzey Kore’de ekonomik faaliyetlerin büyük bir kısmı devlet tarafından yönetiliyor. Her ne kadar 1990’lardaki büyük kıtlıktan sonra bazı sınırlı özel girişimler ve küçük çaplı pazarlarda gelişme yaşansa da resmî olarak devlet tarafından tam olarak tanınmıyor. Vatandaşların neredeyse hepsi, devlete ait işletmeler için çalışıyor.

Güney Kore ile Kuzey Kore’nin arasında gergin bir ilişki bar. Kuzey Kore hükûmeti, Güney Kore kültürüne maruz kalmanın kontrollerini zayıflatabileceğinden ve birleşme fikrini ateşleyebileceğinden endişe ettiği için yapabileceği her şeyi yapıyor.