Seni Anlatabilir miyim
Seni anlatmak kolay mı, ey dost,
Bir cennet kokusunu tarif etmekten zor,
Kalem yazsa da yetmez, kağıt anlatsa da,
Bakışın var ya, susar gönlüm ona.
Şiirlerde bir kurban misali dile gelen,
Yüreğe lal olup sessizce gizlenen,
Sana dedim ya; cenneti anlatmak güç,
Kokunun içinde saklı bambaşka bir düş.
Bir çiçeği arar çoban yollarda,
Aslında kokusu gizli bir sırda,
Ne görebilir biri, ne de duyabilir,
O çiçek yalnız bana kendini verir.
Seni düşünmek; hayatı toz gibi görmek,
Bir fidanda kan olup içten dökmek,
Dedin ya; kalbimde savaş var diye,
O savaş saklı, gizlenmiş kendine.
Bakışında sır, kirpiğinde ilmik,
Kalbime işlenmiş ince bir birik,
Yaşama koşan bir çobanın sesi,
Dalga gibi çarpar gönlümün hevesi.
Sen açan gonca, sen bahar dalı,
Her zerremde hissedilen hali,
Seni düşünmek bana cennet verir,
Sana bakmaksa gönlüme can gelir.
Uzat elini, değsin elime,
Dökülen mısralar damla damla dile,
Kurusa da izler, susar kelimem,
Sevdam bir ömür, tükenmez sevgim.
Seni anlatmak tek şiir midir ki?
Ansiklopediler yazsam biter mi?
Düşlerimdesin, haykırışımda,
Dokunamasam da dualarımla.
Özlemli sesimde saklı bir niyaz,
Seni anlatmak zor, ey can, biraz.
Sana dair sözüm tek kelam:
Sevdim, hissettim, vesselam.