Hayatımın her noktasında senden bir şey öğrendim
Bugün tekrar oturdum ve öğrendiklerimi kaleme aldım
Senin sayende bir insana değer verdikçe o insan tarafından kırılıp parçalanmayı öğrendim
Her geçen gün yıpranmayı, yıpranmış sevgiler içinde bile
Sevdiğine sahip nasıl çıkılır onu öğrendim
Yıkık dökük hayaller üzerinde bir sevgi yaratılamayacağını yıpranananın
Her zaman ben olacağımı bir kez daha gördüm
Günlerce gecelerce düşündüm neyini sevdim o zalimin diye
Ben seni değil içimde yarattığım sevgiyi sevdim
Ve çok yazık ki bir tek doğru gördüm sonuç da
O da hiç değişmeyen tek doğruydu
Ben sevdikçe sen hep değer bilmedin
Üzgünüm sevdiğim benim elimden gelen benim sevebilme yeteneğim bu kadar
Artık sende kendi asil dünyanda başbaşka kal
Gelecek de artık seni beklemiyor seninle dolu hayaller kurmuyorum
Artık seni sevmiyorum demeyeceğim bensenin gibi yalanlar söyleyemem
Kabul ediyorum hala seni düşünüyorum
Ancak bu benim sevgimin gücündendir
Herkes senin gibi bir anda aşık olmuyor ne yapalım
Ve daha da önemlisi ben sevmediğim biri için kimseyi terk etmiyorum
Zoruma gelen ne biliyor musun
Senin bütün kaprislerini çektiğim halde kıymetsizleşmek
Şimdi sana beddua edeceğim sanıyorsan yanılıyorsun
Sana en büyük ceza benim kocaman sevgimi kaybetmek olacak
Seni sevdiğim için senden değil kalbimden özür dilerim
Çünkü bu cezayı bir tek o hak etmedi
Bir gün gerçekten insanların değerini bilmen dileğiyle...