Ay ışığı sende sen yüreğimde!!!
Sadece ay şahitti,sensizlik yansımış suretime
Yıldızlar ağladı halime tüm gece...gel diye!!! Hayat karabulutlarını üzerimden ne zaman çekerde kendime gelirim...bunca umudumu nasıl yokederim...bu berbat,bu yıkıcı,bu kahrolası sensizlikle nasıl başederim...bilmiyorum! Ve korkuyorum! Sensiz hayata tutunamamaktan korkuyorum, Tüm varlığımla sana bağlanmaktan korkuyorum,
Bu kabusun son bulmayacak olmasından bir çocuk gibi,yüreğim ağzımdaymış gibi korkuyorum... Ya dönmezsen...? Ne olurum,bilmiyorum...
Ey yar;
Tüm bu bilinmezlikler,tüm bu korkular senin uğruna... Sen duymazsan,sen umursamazsan...yazık olacak umutlarıma Eğer şimdi geri dönmezsen,eğer şimdi gelmezsen;
Bir bilinmezliğe sürükleneceğim çıkmamacasına,dönüşü olmayan girdaplar önümde,anlasana... Girersem çıkamam bir daha,kaldığımız yerden devam edemem yarınlarımıza...
Onca tükenmişliğin üstüne,razı olamam sensizlik kokan bu aşka...
Eğer şimdi geri dönmezsen,eğer şimdi gelmezsen;
Çok geç olacak,bizli masallar burda son bulacak Yakamozlar düşecek yüreğimin kuytusuna...
Ay ışığı sende,sense yüreğimde saklı kalacaksın Soğuk gecelerin koynunda bir başıma,hergece sensizlikle savaşmak,acılarımı ayışığına saklamak;kaderimin bu aşka isyanı olacak!!! |