Adresini bir mezar kuytusunda buldum
Selası gecikmiş muhtazar yüreğimi
Sonkez çalıp musalladan
Toprakla yamadığım eskimiş cesedimi
Omuzlayarak geldim pencerene...
Sen;
Florasan beyazlığıyla
valörlenmiş yüzünü döküyordun yıldızlara
Gözlerini diktiğin o son ufukta
Ünlem işaretlerinin arasına sıkışmış
öylece duruyordun...
Bilki, huzur
Şahdamarın kadar yakın sana
Ve ancak toprak kadar uzak
Haydi!
Kır cevizin kabuğunu ve patlat kılcallarını
Bir kutlu sancıyla diriltip Züleyhayı
Meryemin sırrıyla düş gönlüme...