| Yalnızlık
Ve Yanlızlık..
Yağmur sesiyle başladım güne,
Aylar sonra bulutların içine hapsettikleri damlalar;
Hürriyetine kavuşmuş köleler misali,
Zincirlerinin çıkartılmasının sevinciyle,
Sanki ciğerleri kurtulmuş gibi esaretten..
Tüketiyorlardı vucutlarındaki tum oksijeni ..
Hızlı hızlı adımlarla ve saatler boyu süren tahliye sonunda..
Boşalan hücreler yeni sahiplerini bulmak üzere bir başka şehre geçiyorlardı..
Hiç beklemeden..
Damlalar belli bir düzene göre çarpıyorlardı sanki..
Önce iki tane çarpıyor sonra bir..
Ondan sonra aynı iki ve bir..
Bu sefer daha hızlı..
Sonra bir anda yavaşlıyor..
Bırakıyorum kendimi damlaların ezgisine..
Önce birbirine yaklaşan,
Sonra uzaklaşan iki sevgili..
Yok yere biten ve sonra dayanamayıp yeniden başlayan ilişkiler..
Karakteri oturmamış bir erkek ve bir dişi..
Yada şekillenmemiş aralarındaki sevgi..
Saf haliyle duruyor oylece..
Kıskanç..
Sen ve ben gibi..
->11.10.2006 / 04:33 / mersin cam kenarı
P.S: 35 dakika once kız arkadasımdan ayrıldım kotu bi şekilde galiba bu şiir beni bana anlatıyor.Beni bana anlatsın diye yazmaya calısmıstım.Ve başarıyor bunu.
|