Çevrimdışı

Minik bir hikaye,
Bir üniversite profesöru öğrencilerine su soruyu sorar;

-'Var olan herseyi Tanrimi yaratti?'

Cesur bir ogrenci ayaga kalkar ve yanitlar.

-'Evet herseyi Tanri yaratti!'

Profesor sorusunu yineler ve ogrenci yine 'evet efendim ' diye
yanitlar. Profesor devam eder;

-'Eger herseyi yaratan Tanri ise ve seytan var olduguna gore
seytani da Tanri
yaratmis olur ve calismalarimizda uyguladigimiz 'Kesinlestirme'
prensibine gore
de Tanri seytandir.Ogrenci boyle bir onerme karsisinda sasirir ve
yerine oturur.Profesor ise ogrencilerine bir kez daha Tanri'nin icindeki
kaderin bir
efsane oldugunu kanitlamaktan oturu oldukca mutludur.Bu arada bir
ogrenci ayaga kalkar ve

-Bir soru sorabilirmiyim profesor? der.Profesorde sorabilecegini
soyler.

Ogrenci ayaga kalkar ve 'Soguk varmidir? diye sorar.

Profesor; Nasil bir soru bu boyle,tabiki vardir ' diye yanitlar.
'Sen hic soguktan usumedinmi?'

Ogrenci ; -'Aslinda, fizik yasalarina gore soguk yoktur.
yasamda/realitede biz
sogugu sicakligin yoklugu olarak dusunuruz.Herkes veya nesneler o
enerji oradaysa veya bir sekilde enerji iletiyorsa onu
deneyimler.Ornegin,Absolute 0
(-460 derece F) sicakligin kesin yoklugudur (hic olmadigi
seviyedir).Tum maddelerin bu seviyede reaksiyon verme ozellikleri bozulur
ve
degisir.Soguk
yoktur,o yalnizca sicakligin yoklugunda duyumsadiklarimizi tarif
etmek icin
yarattigimiz bir kelimedir' der ve devam eder,

- Profesor, karanlik varmidir?

Pofesor ;

-'Tabiki vardir'. Ogrenci yanitlar,

-'Korkarim gene yaniliyorsunuz efendim.Cunku,Karanlik ta
yoktur.Yasamda/realitede karanlik isigin yoklugudur.Biz isik
uzerinde calisabiliriz ama karanligi calisamayiz.Gercekte,biz Newton'un
prizmasini kullanarak beyaz isigi kirar ve renklerin cesitli dalga
uzunluklari uzerinde
calisabiliriz.Ama karanligi olcemeyiz.Bir basit isik isini
karanlik bir mekani
aydinlatarak karanligi kirmis olur yani karanligi gecersiz kilar.
Siz belli bir
mekanin/uzayin ne kadar karanlik oldugundan nasil emin olursunuz?
Isigin miktarini olcersiniz! Bu dogrudur degilmi? Karanlik insanlik
tarafindan , isigin
olmadigi yer/mekan icin> kullanilan bir kelimedir. Son olarak
ogrenci profesore gene sorar;

-'Efendim seytan varmidir? Bu kez profesor pek emin olamamakla
birlikte yanitlar;

-'Tabiki, acikladigim gibi, biz onu her gun ,her yerde onu
goruruz.Seytan/kotuluk bir kisinin baska bir kisiye her gun
sergiledigi insaniyetsizliginin bir ornegidir.O , dunyadaki islenmis tum
suclarda,siddette
yer alir.Bunlarin tumu seytanin kendisinden baska bir sey de
degildir.' der.

Ogrenci devam eder; -'Seytan yoktur efendim.Yani o kendi basina
yoktur. Seytan
basit olarak Tanrinin yoklugudur.O aynen karanlik ve soguk ta
oldugu gibi insanin tanrinin yoklugunu tarif etmek uzere yarattigi bir
kelimeden ibarettir.Tanri seytani yaratmadi. Seytan/kotuluk insanin
tanrisal sevgiyi yureginde duyumsamadigi zaman deneyimlediklerinin bir
sonucudur.O aynen sicakligin olmadigi yere gelen soguk ya da isigin
olmadigi yere gelen karanlik
gibidir.

Profesor yerine oturur. Genc ogrencinin adi Albert Einstein'dir.

Alıntı.