Çevrimdışı

Ölmek son de ildir gülüm,
Ölüm; kavuşmaktır sevdaya.
Ve yüreginle gurur duy ki;
Bedenini korkmadan ölüme
Senin için seren bir sevdaya sahip.)


Bir akşam vakti,
Gözlerine yıldızlarla düşüp
Yüre ini " yüre imle " yıkayacaktım.
Her gülüşünde,
Gözlerinde yeniden açan baharlara,
Delicesine gözlerimle sarılacaktım
Geldi imde,.
Yangınlar içinde gördüm yüre ini
Alevleri kuşanıp gözlerine,
Kibritsiz tutuşturmuşsun denizlerini.
Ölümü kazıyıp kirpiklerine,
Kuru toprakla kavuşturmuşsun
Vuslat yolcusu dizlerini.

Gözlerini alevle avuçlarıma düşmüşken
Kirpiklerim kuru kalır mı sanıyorsun ?
Gidişini bin hançer diye
Yüre ime delicesine sürmüşken
Bedenim yaşar mi sanıyorsun ?
Vurma hançeri yüre ime,
Akıtma yüre ini ellerime.

Senin yerine,
Ben diz çökeyim Azrail'in gölgesine.
Senin yerine,
Ben göçeyim ateşin sinesine.
Bir tek söz etmeden sus ne olur.
Bir günahına bedenimi serecek kadar
Bir acına yüre imi közleyecek kadar
Seviyordum seni.
Yüre imi " yüre ine " emanet edip
Dara acındaki urganlarını
Senin saçların bilip
Senin yerine,
Gülümseyerek ben ölmeliyim gülüm.

Ve bir gün gelirsen yanıma,
Yeni açmış kır çiceklerini ser üzerime.
Dokunmak istersen topra ıma,
Yüre inle dokun üşüyen tenime.
Sorma ne olur neden gittin diye,
Bir nefeslik ömrüm vardı;
Cennet kokulu sevdana yüre imi adayıp
Senin için öldüm be gülüm.