Döner mi dünyam? Doğar mı güneşim? Açar mı çiçeğim? Bilki yârim, sensiz buralarda öleceğim!
Bitmedi, bitmiyor, bitmeyecek dertlerim...
Sanma ki sensiz gülebilirim...
Sensizliğin diğer adı ölümdür benim için...
Dökülen gözyaşlarımı hadi silsene!..
Dayanamıyorum yokluğuna hadi Yaradan aşkına gelsene!
Yüreğin varsa, vıcdanın dayanırsa; hadi yine ben gibi elleride sevsene...
Ayrılık mı tutacaktı ellerimizden?
Neden sardı bu kara hüzün dört bir yanımızı...
Dokunmasaydılar keşke sevgimizede, alsaydılar bu canımızı...
Kara bulutlar çöküverdi yüreğime gülüm gittiğin gün...
Ve o günden beri sensiz geçen her an bana ölüm...
Karalar bağladım başıma, hançerler saplandı şu sol yanıma,
acımadılar gözyaşıma, kıydılar bu cana...
Bilemezsin çektiğim acıyı...
Kelepçeler vuruldu yüreğime..
Sustum o gün, ölümüne...
Konuşmak yok sen dönmeden geriye!!!
Vursunlar, canımı alsınlar, vız gelir...
Bilsinler ki bu can hem delidir hemde dertli...
Yar derdimin çaresi o kara gözlerindir...
Yaradan aşkına karagözlüm haydi dön geri!..