Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.
Dün yine dayanamayıp soluğu yanında aldım.
Ama bu defa davet eden değil, edilendim.
Özlemişiz ikimizde;
senin susmalarından benim iç çekmelerimden belliydi...
Durup durup eee!! “daha daha nasılsın”'lar girdi araya.
Sence konuşacak bir şey mi kalmamıştı yoksa susmak tek şans mıydı?
Aslında ikimizde biliyorduk
Bu susmaların içinde ki kalabalık cümleleri,
İkimizde biliyorduk bu susmaların sadece dilde kaldığını.
Ve ikimizde çok iyi biliyorduk ki henüz kimseye kurulmamış,
Kimsenin duymadığı kelimeler vardı dilimizin ucunda...
Ama bugün SADECE bizim içindi SUSMAK ....