| Cevap: HiçLiğim..
Bir kömür dumanıyla tütsülendi akşamlar, sokak başlarındaki isli lambalar yeni yanmıştı… İnceden inceye bir yağmur çiseliyordu.
İçimde anlatamadığım bir his vardı, bütün benliğimi sarıyordu.
Sıcacık…
Garip bir tebessümle dışarı bakıyordum, karanlıklar arasında işçi kadınlarla, akşamcılardan başka kimse kalmamıştı…
Yanan alnım duvarda, sönen gözlerim camda… Saatler saatleri vurdu çelik sesiyle, yine bir hüzün akıyor gözlerimden. Yine sessizlik, yine sensizlik, yine bekleyiş…
Duvarlarda yüzünün gölgesi, gelişi güzel çizdiğim sen…
Gelişi güzel yazdığım sen…
Son sigara…
Henüz başladığım paketimdeki şu son sigara ( zararlı mahluk! )… Bana arkadaş olmaya çalışıyor yavaş yavaş… ( tadını anlamaya başladım bile! )
Bedenim çöle susan sular gibi suskun,
Bir duvardır gerilmiş aramıza seni bana ulaştırmayacak…
Ben ne kadar sensiz olamasam da o duvar bizi yakınlaştırmayacak…
Yokluğunu alın yazım bilirdim, bir kopmuş yaprak gibi düşerdi. Sana uzanmak isteyince elim, cesaretim olmazdı sana dokunmaya…
Yine güz, yine fırtına…
Dışarı çıkıp usul usul yağan yağmura avuçlarımı açıyorum düşen her damlacığı yakalamak için…Kirli sular yürüyor iliklerime, bir zehir karışıyor kanıma, Seni hissediyorum…
Islatıyor bedenimi her düşen damlacıklar,
Üşütmüyor...
Dilimin ucunda sen, başımın içinde sen,
Şahidim Tanrı...
Gözyaşlarım karışıyor her düşen damlanın ardından, Yine anımsadım seni...
Çocuğum olan alnını, sevgilim olan ağzını, dostum olan ellerini anımsadım…
Yağan yağmurda ıslan sevgilim, benim gibi…
|