| Cevap: HiçLiğim..
cehennet!… günâha dâvet, aşkın “yan!” hâli…fısıltı: “aşk örtüsü kalkmıştır!”
aşk örtüsü,
bohem yüzümden kalkmıştır
ve doğrudur bütün kuşların öldüğü
benimle dönmeni istiyorum.
kimselerin görmediği bakışlara
/ gebedir sûretim
fikirlerim ve tümcelerimin hepsi;
ana sütünden (g)ayrı,
meryem misâli doğurmaktadır,
her imgesinde îsâyı.
hiç bir satırın girmediği koyun,
ve gizli dehlizlerin
vedahi dehlizlerim kalmamıştır.
nârin ellerimden kayıp giderken örtü(lerin);
gül bahçesinde konuktur,
aşkın “yan!” hali.
/ işte bir yanım cennet
/ ve işte diğer yanım cehennem
/ cehennetvârî bu yalnızlıkta,
/ gül bahçesidir soluk aldığın her yer.
ashâb-ı kehf’i barındırken içimdeki kalabalıklar;
bütün mağaralar benim,
bütün kehf-î silüetler benim,
kapında bir nefes sadâkat-i kıtmîr,
(d)okunmamış en güzel şiir,
/ benim!…
aşk; örtüsünü kaldırmıştır…kimselerin görmediği bakışlara gebe sûretim doğruluyor bütün kuşların öldüğünü, ceylanların bir o kadar kalpsiz ve kör kaldığını… her düşüncede îsâ’yı doğuran meryemdir akıl, bir o kadar olmazların girift yanlarına hapsolmuş… yâr; girilmedik hiç bir koyum kalmamıştır, aşk’ın örtüsünü kaldırıp attığı mânâda, bir o kadar çıplağım işte!… örtü; nârin ellerimden kayıp gitmekteyken gül bahçesine konuk olmaktadır aşkın yan(!)ar dön(!)er hâli… bir yanımın cenneti, bir yanımın cehennemi soluduğu bu cehennet âleminde, işte bir o kadar ârâfta, bir o kadar mağaraların muhammedîsiyim…. kapında bir nefes kıtmîr; “yazılmamış en güzel şiir ben’im!”
|