| Cevap: HiçLiğim..
sarhoşum şems kadar,
“gel” diyenim en az mevlânâ kadar.
ve aşk od’una düşmüşüm,
en az mecnûn kadar.
yusufun düşlerine gebe uykularım,
/ ki;
/ karanlık dehlizlerde,
/ kardeş ihanetleri kolluyorum!
/ bir gece, ben de düşebilirim,
/ kuytu kuyulara…
kim o? / kimdir o?
ben kimim! / ya, sen kimsin?
karışıyor yüzler; bak
/ dünya tersine dönüyor!
/ ehrâm-ı cinnet!
îsa’nın beşiğine tekrar döndüğü yerde,
muhammed’in,
halime’nin memesini emdiği yerdeyiz.
/ ihtimal;
/ onüçüncü havari de pişmandır artık!
gel diyenim mevlânâ’nın şemsî aşkı kadar, mecnûn’um çöle düşmüş kadar. yûsuf kadar özleyen kardeşini ve bir o kadar kardeşi tarafından kuyulara atılanım ki kuyu zindandan öte bir saray ise bir o kadar da kuyuları özleyenim: “bir gün ben de düşebilirim!”… kaybedilmiş yüzler, silüet kalabalık; tepetaklak ehrâm, tersine dünya… kardeş cinâyeti ya da cinâyetin kardeşliği! “âh, pişmanlık!”…
|